|
|
|
GARNITUR
(od fr. Garnir – przybrać,
zdobić, wyposażyć) |
Garnitures – także
komplety, przybrania – z francuskiej terminologii
kulinarnej przyjęło się to pojęcie w świecie dla różnych
dodatków do mięsa. W kuchni francuskiej istnieje bardzo
wiele gatunków charakterystycznych dla różnego rodzaju
potraw z mięsa lub ryb.
Mają często nazwy z określeniem à la od osób, rejonów,
krajów lub nazwy fantazyjne (królewski, Mikado, Nixon
itp.). Ich zadaniem jest zarówno dekoracja potraw jak i
ich wzbogacenie smakowe oraz pod względem wartości
odżywczych. Kompozycja garniturów (smak, zalety odżywcze
i wizualne) to wyższa szkoła sztuki kulinarnej. |
|
|
|
|
|
|
|
GRAMATYKA |
Staropolska nazwa
zupy piwnej; wymienia ja Gloger (Słownik
staropolski), określając: polewka, albo farmuszka
gęsta z wody i piwa (lub wina)
i tartego chleba, w
czasie postu od wieków na stołach polskich podawana. Syreniusz (żył 1541-1611) w swoim Słowniku zielarskim
też ja wspomina pod nazwą gramatka, albo biermuszka i
podaje przepis. |
|
|
|
|
|
|
|
GRATIN
(au), (fr.) |
Określenie dla
sposobów przyrządzania potraw przez zapiekanie.
W zasadzie słowo to oznacza skorupkę, która tworzy się
na potrawie pod wpływem ciepła. Najczęściej w tym celu
polewa się wierzch potrawy beszamelem lub śmietaną z
tartym serem. |
|
|
|
|
|
|
|
IMBIR |
Aromatyczna
przyprawa pochodząca z poł. Azji, a uprawiana w wielu
krajach tropikalnych. Zawiera olejek eteryczny, nadający
jej specyficzny zapach i piekący smak. Sprzedawany w
formie kłączy lub ich kawałków
w kolorze od szarokremowego lub jasnobrązowego. Może być także
mielony. Często stosowany w dawnej polskiej kuchni.
Dodatek do kompotów, jeden ze składników przypraw do
pierników, także popularna nalewka.
W krajach anglosaskich także piwo (gingerale)
i lemioniada imbirowa. |
| |
|
|
